ŠTA VAM DONOSI ZRELOST: OVNOVI POSTAJU SIGURNIJI U SEBE, JARČEVI UBIRU PLODOVE SVOG RADA I ISKUSTVA
Tužno je kad shvatiš da uopće ne živimo, već stalno nešto čekamo. Čekamo vikend, čekamo Novu godinu, čekamo kraj srednje, pa faksa, pa dobar posao, ženu, muža, godišnje odmore… mirovinu i na kraju krajeva, smrt. Ne znamo iskoristiti trenutke. Ili su vremena jednostavno takva da su trenuci, kad se sve zbroji i oduzme, većinom loši i čekanje boljih ostaje jedina opcija. Čekamo sreću, a poštar koji je nosi je izgleda davno izgubio adresu Balkana.